Nedim. - şiirler - Yayın Tarihi: Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Transkript

1 - şiirler - Yayın Tarihi: Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat Yasal Uyarı: Bu ekitap, bilgisayarınıza indirip kayıt etmeniz ve ticari olmayan kişisel kullanımınız için yayınlanmaktadır. Şiirlerin kopyalanması, gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu doküman Antoloji.Com tarafından yayınlanmıştır. Antoloji.Com tüm bölümleriyle, Fikir ve Sanat Eserleri Yasası'na %100 uygun olarak yayın yapmaktadır.

2 Berceste-2 Bakıp o şûh ile nâz û niyâza meşk ederiz Gülün tebessümüne bülbülün terânesine Bir şeker hândeyle bezm-i şevkâ câm ettin beni Nîm sun peymâneyi sâkî tamam ettin beni Ayağın sakınarak basma aman sultânım Dökülen mey kırılan şişe-î rîndân olsun Yetmez mi sana bister ü bâlin kucağım Serd oldu hava çıkma koyundan kuzucağım Pek istedi efendimi iydin üçüncü gün Lütfeyle gel i'ne kurbânın olduğum Ben dedikçe böyle kim kıldı Nedîm'i nâ-tüvân Gösterir engüşt ile meclisdeki minâ seni Leblerin mecrûh olur dendân-ı sîn-i bûseden Lâlin öpdürtmek bu haletle mûhal olmuş sana Yok bu şehr içre senin vasfettiğin dilber Bir perî-sûret görünmüş bir hayal olmuş sana Düşmen ne denlü sahd ise de şâd ol ey Seng üzre gösterir zer-î kâmil ayarını Ey ey bülbül-ü şeydâ niçin böyle hâmûşsun Sende evvel çok nevâlar güft ü gûlar var idi

3 Bercesteler Sen bî-haber hayâlin ile gûşelerde biz Tâ subh olunca her gece ayş u dem eyleriz * * * Esdikçe bâd-ı subh perîşânsın ey gönül Benzer esîr-i turra-i cânânsın ey gönül * * * Güllü dîbâ giydin ammâ korkarım âzâr eder Nâzenînim sâye-i hâr-ı gül-i dîbâ seni * * * Gülüm şöyle gülüm böyle demektir yâre mu tâdım Seni ey gül sever cânım ki cânâne hitâbımsın Nedîm

4 Gazel-2 Hele îd oldu ol gül-gonce handân olduğun gördük Demâg-ı telh-kâmın şekkeristan olduğun gördük O sîm endâmı aldık halka-î ağûuşa bir kerre O elmâsın hele zîb-i nigin-dân olduğun gördük Meh ü mihrin senin olsun felek biz îd-gehlerde Hilâl ebrûların hurşîd-i tâbân olduğun gördük O kâfir-beççe bir peymâne sahbâ sundu kim alıp Derûn-i lâleden âteş fürûzân olduğun gördük Niyâz ü nâz ü nûş ü bahş ü ibrâm-ı kenâr ü bûs... Bugün meclisde zevkin böyle tûfân olduğun gördük Yalan olmaz o şûhun görmedik mey içtiğin ammâ Bir iki kerrecik hem-bezm-i mestân olduğun gördük Gülistân görmedik gül kokmadık ammâ ruhün meyden Gül-ender-gül gülistân-der-gülistân olduğun gördük Bi-hamdillâh yine kilk-i Nedîmâ-yı sühân-sâzın Gazel-perdâz-ı bezm-i sadr-ı zî-şân olduğun gördük

5 Gazel Thammül mülkünü yıktın Hulagu Han mısın kafir Aman dünyayı yaktın ateş-i suzan mısın kafir Kız oğlan nazı nazın şehlevend avazı avazın Belasın ben de bilmem kız mısın oğlan mısın kafir Ne ma'na gösterir duşundaki ol ateşin atlas Ki ya'ni şule-i cansuz-ı hüsn ü an mısın kafir Nedir bu gizli gizli ahlar çak-i giribanlar Aceb bir şuha sende aşık-ı nalan mısın kafir Sana kimisi canım kimi cananım deyü söyler Nesin sen doğru söyle can mısın canan mısın kafir Şarab-ı ateşinin keyfi rüyun şul'elendirmiş Bu haletle çerağ-ı meclis-i mestan mısın kafir Niçin sık sık bakarsın öyle mirat-ı mücellaya Meğer sen dahi kendi hüsnüne hayran mısın kafir -i zarı bir kafir esir etmiş işitmiştim Sen ol cellad-ı din ol düşmeni iman mısın kafir

6 Heddeden Geçmiş Nezaket Haddeden geçmiş nezâket yâl ü bâl olmuş sana Mey süzülmüş şîşeden ruhsar-ı âl olmuş sana Bûy-i gül taktîr olunmuş nâzın işlenmiş ucu Biri olmuş hoy birisi dest-mâl olmuş sana Sihr ü efsûn ile dolmuşdur derûnun ey kalem Zülfü Hârut un demek mümkin ki nâl olmuş sana Şöyle gird olmuş Firengistân birikmiş bir yere Sonra gelmiş gûşe-i ebrûda hâl olmuş sana Ol büt-i tersâ sana mey nûş eder misin demiş El-amân ey dil ne müşkil-ter suâl olmuş sana Sen ne câmın mestisin âyâ kimin hayrânısın Kendin aldırdın gönül n oldun ne hal olmuş sana Leblerin mecrûh olur dendân-ı sîn-i bûseden Lâ lin öptürmek bu hâletle muhâl olmuş sana Yok bu şehr içre senin vasfettiğin dilber Nedîm Bir perî-sûret görünmüş bir hayâl olmuş sana

7 KASİDE(İSTANBUL) (18. Yüzyıl - Kaside der vasf-ı İstanbul ve sitayiş-i Sadrazam İbrahim Paşa) Bu şehr-i Sitanbul ki bi misl ü behâdır Bir sengine yek pâre Acem mülkü fedâdır Bir gevher-i yekpare iki bahr arasında Hurşîd-i cihan-tâb ile tartılsa sezâdır Bir kân-ı niamdır ki anın gevheri ikbâl Bir bağ-ı iremdir ki gülü izz ü alâdır Altında mı üstünde midir cennet-i a lâ El-hak bu ne halet bu ne hoş âb u hevâdır Her bağçesi bir çemenistân-ı letâfet Her kûşesi bir meclis-i pür-feyz ü safâdır İnsaf değildir ânı dünyaya değişmek Gülzarların cennete teşbih hatadır Herkes irişür anda muradına ânınçün Dergahları melce-i erbab-ı recâdır Kala-yı meârif satılır sûklarında Bazâr-ı hüner ma den-i ilm ü ulemâdır Camilerinin her biri bir kûh-i tecellî Ebrû-yi melek andaki mihrâb-ı duâdır Mescidlerinin her biri bir lücce-i envâr Kandilleri meh gibi lebrîz-i ziyâdır Ser-çeşmeleri olmada insana revân-bahş Germ-âbeleri câna safâ cisme şifâdır Hep halkının etvarı pesendîde-i makbul Derler ki biraz dilleri bî-mihr ü vefâdır Şimdi yapılan âlem-i nev-resm ü safânın Evsafı hele başka kitâb olsa sezâdır Nâmı gibi olmuşdur o hem sa d hem âbâd İstanbul a sermâye-i fahr olsa revâdır Kûh-sarları bağları kasrları hep Güya ki bütün şevk ü tarab zevk u safâdır İstanbul un evsafını mümkün mi beyân hiç Maksûd heman sadr-ı kerem-kâra senâdır..

8

9 Müstezat Ey şûh-ı kerem-pişe dîl-i zâr senindir Yok minnetin asla Ey kân-ı güher anda ne kim var senindir Pinhân u Hüveydâ Sen kim gelesin meclise bir yer mi bulunmaz Baş üzre yerin var Gül goncasısın gûşe-i destâr senindir Gel ey gül-i rana Neylersen edip bir-iki gün bâr-ı cefâya Sabreyle de sonra Peymâne senin hâne senin yâr senindir Ey dil tek ü tenhâ Bir bûse-i cân bahşına ver nakd-i hayatı Ger kail olursa Senden yanadır söz yine bazar senindir Ey âşık-ı şeydâ Çeşmân-ı siyeh mest-i sitem kakülü pür-hâm Ebrûları pür-çîn Benzer ki bu dîldâr-ı cefâkâr senindir Biçâre Nedîmâ

10 Rubaîler Sâkî nigehin tamam kâr etdi bana Hayretle cihan yüzünü târ etdi bana Cahbâya bahane bulma vallah billâh Nitdiyse o çeşm-i pür-humâr etdi bana Rakkas bu hâlet senin oynunda mıdır Aşıkların günâhı boynunda mıdır Doymam şeb-i vaslına şeb-i ruze gibi Ey sim-beden sabah koynunda mıdır

11 Şarkı Bir safa bahşedelim gel şu dil-i na-şada Gidelim serv-i revanım yürü sa'd-abada İşte üç çifte kayık iskelede amade Gidelim serv-i revanım yürü sa'd-abada Gülelim oynayalım kam alalım dünyadan Ma-i Tesnim içelüm çeşme-i nev-peydadan Görelim ab-ı hayat akdığın ejderhadan Gidelim serv-i revanım yürü sa'd-abada Bir sen ü bir ben ü bir mutrib-i pakize-eda İznin olursa eger bir de -i şeyda Gayrı yaranı bugünlük edip ey şuh feda Gidelim serv-i revanım yürü sa'd-abada ( )