yayın no: 269 ANNE SAATİ GELDİ Mİ? Genel yayın yönetmeni: Ergün Ür Yayınevi editörü: Özkan Öze Tashih: Emine Aydın iç düzen/kapak: Zafer Yayınları

Transkript

1 yayın no: 269 ANNE SAATİ GELDİ Mİ? Genel yayın yönetmeni: Ergün Ür Yayınevi editörü: Özkan Öze Tashih: Emine Aydın iç düzen/kapak: Zafer Yayınları isbn: Sertifika no: Mahmutbey mh. Deve Kald r mı cd. Gelincik sk. no:6 Ba c lar / stanbul, Türkiye Tel: (0 212) Fax: (0 212) / zafer@zaferyayinlari.com Copyright Baskı: Şubat, 2011 Baskı-cilt: Vesta Ofset,

2 içindekiler Sunuş... 7 Anne saati geldi mi?...11 Baba özgüvendir...15 O nun gibi öğretmek...20 Camın ardındaki hayatlar...24 Annemin annesi miyim?...27 Bir narsistin çocuğu olmak...33 Boşanma ve çocuk...41

3 Çocuğunuz argo kelime kullanıyorsa...45 Çocuklar sırdaşınız olmasın...49 sunuş Duyguların değil davranışlarını kısıtlayın...53 İyi ki bana verilmişsin...57 Babalar ve kızları...61 Sevmemekle, bırakıp gitmekle korkutmayın...65 Kardeş kıskançlığı...69 Kim kime bağımlı?...73 Kime benziyor?...78 Seni değil bu davranışını sevmiyorum...83 Kariyerli tombul çocuklar yetiştirmek...88 Çocuğunuzun hayali arkadaşı varsa...92 Çocuk resimleri ne söyler?...97 Sorumlu olan sorunlu olmaz Gençlerle iletişim nasıl kurulur? Ölüm oyunu BABA OLDUĞUM GÜNLERİN ilk heyecanları ve korkuları birçok erkek için yaşanmış olsa gerek. Bir bebeği tutmanın acemiliğini, ağladığında ne yapacağını bilememenin çaresizliğini hatırladıkça tatlı bir duygu kaplar içimi. Bu acemilik ve bilmezlik sanırım her anne baba için kaçınılmazdır. Bir çocuğa muhatap olmanın, ahsen-i takvim sırrının ilk anlarına şahitlik etmenin tecrübesizliği çoğu kez bizleri ortak yanlışlara götürür. Yanlışlarımızı fark etmek ve davranışlarımızı değiştirmekse, çocuklarımızla birlikte bizi de büyütmüş olur aslında. Onların hayatımıza girişiyle dünyamız renklenirken, her şeyin tadı da değişir. Çocuk aynasında kendimizle yüzleşme fırsatını yakalamış oluruz. Bu yüzleşmeyle kendimizi tanımaya ve anne baba olmanın eşsiz deneyimini yaşamaya başlarız. Bu deneyim sağlıklı bir süreçte yaşanmış olursa aile yapısı sağlam temellere oturmuş olur. Böylece hayat yolculuğu ben ve sen in merkezinden uzaklaşır, biz liğe ulaşır.

4 A N N E S A A T İ G E L D İ M İ? İşte elinizde tuttuğunuz bu kitap, biz olma yolculuğunda önemli ipuçları içeriyor. Kitabın sayfaları boyunca anne baba olarak bizlere çocuklarımızla birlikte sağlıklı büyümenin keyif veren taraflarını bulacaksınız. Onlarla ilişkilerimizde dikte edici ve dayatmacı yaklaşımlardan ziyade şefkatli, onarıcı ve sevgi dolu yolların varlığını keşfedeceksiniz. Çocuğu terbiye etmenin önce kendimizi düzeltmekten geçtiğini, çocuklarımızda gördüğümüz sorunların çözümünün, düştüğümüz yerden kalkmamızla mümkün olduğunu göreceksiniz. Çoğu yazıda bir çocuğun eliyle Rabbimizin bizi nasıl terbiye ettiğini ve O nun terbiye metodlarının ipuçlarını da farkedeceksiniz. Kısacası Anne saati geldi mi? yazısındaki şefkatli soruyla başlayıp, Ölüm oyunu yazısındaki dokunaklı bir yaşanmışlıkla nihayet bulan bu eseri bir solukta okuyacağınızı ümid ederek sizleri kitapla başbaşa bırakıyoruz. Ben bu seksen sene ömrümde, seksen bin zatlardan ders aldığım halde, kasem ediyorum ki, en esaslı ve sarsılmaz ve her vakit bana dersini tazeler gibi, merhum validemden aldığım telkinat ve mânevî derslerdir ki, o dersler fıtratımda, adeta maddî vücudumda çekirdekler hükmünde yerleşmiş... SAİD NURSÎ Mehmet YAŞAR İstanbul, 2011

5 Anne Saati Geldi mi? DÖRT YAŞLARINDA anaokuluna alışmaya çalışan, sarı saçlı bir erkek çocuğu gözlerimin içine bakarak, Anne saati geldi mi? diye bana seslendi. Küçücük elleriyle elimi tutarken, gözleriyle de yüreğimi yoklarcasına sormuştu bu soruyu Bazı soruları herkese sormak istediğin zamanlar olur, belki bir tanesi istediğin cevabı verir diye O da kendini hem okula alıştırmaya çalışırken, hem de annesinin geldiği saate ne kadar kaldığını öğrenmek istiyordu. Öyle ya, her şeyin bir saati vardı Yemek saati, oyun saati, faaliyet saati, uyku saati ve Anne saati 11

6 A N N E S A A T İ G E L D İ M İ? A N N E S A A T İ G E L D İ M İ? Kandırılmamış, annesi babası tarafından doğru söylenerek büyütülen çocuklar, onların verdiği söze daha kolay inanır. Okula başlayan, kandırılmadan büyütülen bir çocuğa annesi akşam gelip onu alacağını söylediğinde ona inanır ve bekler. Kendini iyi hissetmese bile annesinin ona verdiği sözü tutacağını bilir ve anne saatini bekler. Peki hiç düşündünüz mü? Sizin anne saatiniz ne zaman gelir? Ne zaman kendinizi anne saatini bekleyen bir çocuk kadar yalnız hissedersiniz? Kaç yaşında olursak olalım, Ve ne kadar büyürsek büyüyelim, Hep çocuk kalan, çocukça hisseden ve bir çocuk kadar incinen bir tarafımız var ya, işte o tarafımız konuşmaya başlayınca, yanımızdaki en yetişkin gibi görünen kişiye dönüp, yüreğimizin istediği cevabı vermesini istercesine sorarız; Anne saati geldi mi? Ne zamanki hayat yorsa ve savrulsak uzaklara, Tüm tanıdıklarımıza ve tanıklık ettiklerimize rağmen, Kalabalıkların içinde yalnız bir bakışın sahibi olsak, Tüm öğrendiklerimize rağmen, her şeyin yabancısı gibi hissetsek, Ve yuva sıcaklığında bir bakış, Emniyetli bir dokunuş arasak İçimizden sessizce bağırmak gelir, Anne saati geldi mi diye En masum ve en iddiasız tarafımız da bu yönümüzdür aslında. Ve en iddiasız olduğumuz zamanlar, en iddialı ve en güçlü olduğumuz anlardır Şişmiş benliğin çıkarılıp atıldığı, Öfkenin ve hırsın fırlatıldığı zamanlarda gerçek kendimizle yüz yüze geliriz En sıcak ve en samimi tarafımızla tanışmanın, masum olmanın lezzetini fark ederiz İçimizdeki hiç büyümeden kalan ve sürekli kandırdığımız o tarafımızı, o masum tarafımızı tekrar hatırlasak bugün İncinmekten, kırılmaktan ve savrulmaktan korktuğumuz için ördüğümüz sahte, kalın duvarlardan bir kapı açsak ve içerideki çocuğa, Anne saati geldi diyebilsek Ve bu saati bekleyen ve bir şifacı arayan herkes için gerçek teselli edenin, bırakıp da gitmeyenin, 12 13

7 A N N E S A A T İ G E L D İ M İ? her saat, her saniye ve her an yanında olanın gerçek ebeveynliğine sığınsak, gerçek güvenliğine bıraksak kendimizi Ne güzel olurdu Baba özgüvendir BABA OLMAK, bir erkeğin hayatındaki dönüm noktalarından biridir. Birisinin evladı, eşi, kardeşi ve arkadaşı olmak dışında belki de en büyütücü rolünü baba olduktan sonra kazanır. İlk günlerde uyum sağlamakta ve alışmakta zorlansa da, zamanla alışır. Toplumsal kültürümüzde bebek doğduğunda babanın kucağına temkinli verilir. Düşüreceğinden, yanlış tutacağından korkulur. Çocuk oyun çağına geldiğinde, baba onun hayatına dâhil olmaya başlar. Rolünü ve otoritesini ayarlamak konusunda güçlük yaşar. Onunla hem oyunlar oynayan, güreşen, şakalaşan hem de sözü dinlenen bir baba olmak ister. Bu yüzden bazen oyunun en 14 15