MATEMATİK ÖĞRETMENLERİNİN BİLGİSAYAR DESTEKLİ EĞİTİME İLİŞKİN ÖZ-YETERLİK ALGILARININ İNCELENMESİ

Transkript

1 MATEMATİK ÖĞRETMENLERİNİN BİLGİSAYAR DESTEKLİ EĞİTİME İLİŞKİN ÖZ-YETERLİK ALGILARININ İNCELENMESİ Derya Özlem YAZLIK 1 İbrahim ÇETİN Ahmet ERDOĞAN 3 1 Kilis Üniversitesi, Muallim Rıfat Eğitim Fakültesi Milli Eğitim Bakanlığı, Matematik Öğretmeni 3 Necmettin Erbakan Üniversitesi, Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi ÖZET Bu çalışmada matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları incelenmiş ve bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının cinsiyet, mesleki kıdem, bilgisayar sahibi olma, ilköğretim ve ortaöğretimde görev yapma gibi değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır. Çalışma grubu 144 ü ilköğretim ve 18 si ortaöğretim olmak üzere 36 matematik öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak Arslan (006) tarafından geliştirilen Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-Yeterlik Algıları Ölçeği kullanılmıştır. Çalışma tarama modeline göre yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca bilgisayar destekli eğitime ilişkin özyeterlik algılarının cinsiyete, ilköğretim ve ortaöğretim matematik öğretmeni olma durumuna göre değişmediği ancak öğretmenlerin kıdemlerine ve bilgisayara sahip olma durumlarına göre anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Buradan matematik öğretmenlerinin kıdemleri arttıkça bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının düştüğü ve bilgisayar sahibi olan matematik öğretmenlerinin bilgisayarı olmayanlara göre bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Bilgisayar Destekli Eğitim, Öz-yeterlik algısı, Matematik öğretmenleri 1. GİRİŞ Öz-yeterlik, Sosyal Bilişsel Kuramın önemli değişkenlerinden biridir. Bandura (1997), özyeterlik algısını bireyin, belli bir performansı göstermek için gerekli etkinlikleri organize edip, yerine getirme kapasitesi hakkında kendine ilişkin yargısı olarak tanımlamaktadır. Daha genel bir anlatımla ifade etmek gerekirse, öz-yeterlilik bireyin yapabildikleri hakkında sahip olduğu inançlarıdır. Bandura, öz-yeterlik inançlarının dört temel kaynağı olduğunu belirtmektedir. Bunlar tam ve doğru deneyimler (bireyin kendi deneyimleri), sosyal modeller tarafından sağlanan dolaylı yaşantılar (başkalarının deneyimleri), sözel ikna (verilen öneriler) ve bireyin fiziksel ve duygusal durumudur (Snyder ve Lopez, 00). Bu kaynaklardan en etkili olanı bireyin bizzat yaşadığı deneyimlerdir.öz-yeterlik bir çalışma alanını isteyerek seçme, o işi başarabilmek için büyük bir motivasyon hissetme, çaba gösterme ve o çalışma üzerinde zaman harcama gibi sonuçları doğurmaktadır (Akkoyunlu ve Orhan, 003). Benzer olarak Aşkar ve Umay (001) öz-yeterlik algısı yüksek olan bireylerin, bir işi başarmak için büyük çaba gösterdiklerini, olumsuzluklarla karşılaştıklarında kolayca geri dönmediklerini, ısrarlı ve sabırlı olduklarını vurgulamaktadırlar.bireylerin günlük hayatlarında pek çok konuda göstermeleri gereken davranışları içeren öz-yeterlik algıları vardır. Bu kapsamda bilgisayar öz-yeterlik algısı ise, öz-yeterliğin özel bir alanı olarak kabul edilebilir. Bilgisayar öz-yeterliği; bireyin bilgisayar kullanma kapasitesine dair inancı olarak tanımlanmaktadır (Compeau ve Higgins, 1995). Yapılan çalışmalarda; bilgisayar öz-yeterlik inancı yüksek olan bireylerin bilgisayara ilişkin etkinliklere katılmada daha istekli olduklarını ve bu tür çalışmalardan beklentilerinin daha yüksek olduğu görülmektedir (Aşkar ve Umay 001). Günümüz öğretmenlerinin sadece bilgisayarı etkin kullanması değil aynı zamanda eğitim öğretim etkinlikleri sırasında eğitimi zenginleştirmek ve kalitesini yükseltmek için bilgisayardan yararlanması da gerekmektedir. Bu durumda öğretmenlerin bilgisayar öz-yeterliği ile birlikte bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterliğe de sahip olması gerekir. Bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algısı ise, bireyin bilgisayarı eğitim faaliyetlerinde uygun biçimde kullanma konusunda kendine ilişkin yargısı veya bireyin bilgisayar destekli eğitim uygulamasında bilgisayar kullanma kapasitesine dair inancı olarak tanımlanabilir (Kutluca ve Ekici, 010).

2 Öz-yeterlikle ilgili alan çalışmaları incelendiğinde öğretmenlerin, öğretmen adaylarının ve öğrencilerin bilgisayar öz-yeterliklerini inceleyen çalışmalar bulunmaktadır (Akkoyunlu ve Kurbanoğlu, 003; Akkoyunlu ve Orhan, 003; Aşkar ve Umay, 001; Çetin, 008; İpek ve Acuner, 011; Köseoğlu ve ark, 007; Seferoğlu ve Akbıyık, 005; Uzun, Ekici ve Sağlam, 010). Bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik çalışmaları ise fazla bulunmamakla birlikte öğretmen adayları üzerinde yapılmıştır (Baki, Kutluca ve Birgin, 008; Erdogan, 010; Kutluca ve Ekici, 010; Şahin ve Akçay, 011). Bu nedenle de bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algısı eğitimde üzerinde durulması gereken önemli bir konu olup matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitim ile ilgili öz-yeterlik algılarının ne olduğunun bilinmesine ihtiyaç vardır.. YÖNTEM.1. Araştırmanın Amacı Bu araştırmanın amacı, matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime yönelik özyeterlik algılarının düzeyini belirlemek ve öz-yeterlik algılarının bazı değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Bu amaçla aşağıdaki iki probleme cevap aranmıştır; a) Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları ne düzeydedir? b) Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlilik algıları cinsiyet, mesleki kıdem, bilgisayar sahibi olma, ilköğretim veya ortaöğretimde görev yapma gibi değişkenlere göre farklılık göstermekte midir?.. Araştırmanın Modeli Bu araştırma, matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarını incelemek ve bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının cinsiyet, mesleki kıdem, bilgisayar sahibi olma, ilköğretim ve ortaöğretimde görev yapma gibi değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini araştırmak için tarama modeli kullanılarak yürütülmüştür..3. Çalışma Grubu Çalışma grubu, 144 ü ilköğretim ve 18 si ortaöğretim olmak üzere toplamda 36 matematik öğretmeninden oluşmaktadır. Çalışma grubunun 191 i erkek, 135 i ise bayan matematik öğretmenidir..4. Veri Toplama Aracı Bu araştırmada matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarını belirlemek için veri toplama aracı olarak Arslan (006) tarafından geliştirilen Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-yeterlik Algıları ölçeği kullanılmıştır. Ölçek, beşli likert tipinde olup 0 maddeden oluşmaktadır. Bu ölçekten alınabilecek en yüksek puan 100, en düşük puan ise 0 olarak belirlenmiştir. Geliştirilen ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı 0.95 olarak hesaplanmıştır. Veri toplama aracı, çalışma grubuna eğitim öğretim yılının bahar yarıyılında uygulanmıştır..5. Verilerin Analizi Bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı ölçeğinde yer alan olumlu maddeler Kesinlikle Katılıyorum kategorisinden Kesinlikle Katılmıyorum kategorisine doğru 5 den 1 e doğru puanlanmıştır. Olumsuz maddelerde ise bu puanlama tersine çevrilmiştir. Bu nedenle veri toplama aracından en düşük 0, en yüksek 100 puan alınabilmektedir. Elde edilen verilerin analizinde ise SPSS programı kullanılmış ve değişkenlere bağlı olarak t-testi ve tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. 3. BULGULAR VE YORUM Çalışmanın birinci alt problemi Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlilik algıları ne düzeydedir? şeklinde olup, bu probleme ilişkin bulgular aşağıdaki gibidir:

3 Tablo 3.1 Matematik Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-yeterlik Algı Puanlarının Dağılımı BDE Özyeterlik Algı Puanları N En düşük puan En yüksek puan x S Tablo 3.1 de görüldüğü gibi matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin özyeterlik algı puan ortalaması 71.56, standart sapması , en yüksek öz-yeterlik algı puanı 100, en düşük öz-yeterlik algı puanı 38 dir. Bu bulgular ışığında matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlilik algılarının olumlu olduğu ve bilgisayar destekli eğitim yapma konusunda kendilerine güven duydukları söylenebilir. Çalışmanın ikinci alt problemi Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlilik algıları cinsiyet, mesleki kıdem, bilgisayar sahibi olma, ilköğretim veya ortaöğretimde görev yapma gibi değişkenlere göre farklılık göstermekte midir? şeklinde olup, bu problemdeki her bir değişkene ilişkin bulgular aşağıda ayrı ayrı sunulmuştur: Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları cinsiyete göre farklılık göstermekte midir? alt problemine ilişkin bulgular: Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek için ölçekten elde edilen puanlar için bağımsız t-testi uygulanmış ve sonuçlar Tablo 3. de sunulmuştur. Tablo 3. Matematik Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-yeterlik Algı Puanlarının Cinsiyete Göre t-testi Sonuçları Değişken N x S Sd t p Bayan Erkek Tablo 3. de görüldüğü gibi bayan ve erkek matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puan ortalaması sırasıyla 71.0 ve dür. Yapılan t- testi sonucunda bayan ve erkek matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Bu bulguya göre matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının cinsiyete göre değişmediği görülmektedir. Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları bilgisayara sahip olma durumuna göre farklılık göstermekte midir? alt problemine ilişkin bulgular: Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puanlarının bilgisayara sahip olma durumuna göre değişip değişmediği bağımsız t-testi ile analiz edilmiş ve sonuçları Tablo 3.3 te sunulmuştur: Tablo 3.3 Matematik Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-yeterlik Algı Puanlarının Bilgisayar Sahibi Olma Durumuna Göre t-testi Sonuçları Bilgisayara Sahip Olma N x S Sd t p Evet Hayır Tablo 3.3 te görüldüğü gibi bilgisayara sahip olan ve olmayan matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puan ortalaması sırasıyla 7.07 ve dür. Yapılan t- testi sonucunda bilgisayara sahip olan ve olmayan matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). Elde

4 edilen bu bulguya göre bilgisayar sahibi olan matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının daha yüksek olduğu ve bilgisayar sahibi olmanın bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algısını olumlu yönde etkilediği görülmektedir. Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları ilköğretim veya ortaöğretimde görev yapma durumuna göre farklılık göstermekte midir? alt problemine ilişkin bulgular: Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlilik algı puanlarının ilköğretim veya ortaöğretimde görev yapma durumuna göre değişip değişmediği bağımsız t-testi ile analiz edilmiş ve sonuçları Tablo 3.4 te sunulmuştur: Tablo 3.4 Matematik Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-yeterlik Algı Puanlarının İlköğretim veya Ortaöğretimde Görev Yapma Durumuna Göre t-testi Sonuçları Görev yaptığı yer N x S sd t p İlköğretim Ortaöğretim Tablo 3.4 te görüldüğü gibi ilköğretim ve ortaöğretimde görev yapan matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puan ortalaması sırasıyla 7.66 ve dur. Yapılan t- testi sonucunda ilköğretim ve ortaöğretimde görev yapan matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlilik algı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Bu bulguya göre matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının görev yaptığı yere göre değişmediği görülmektedir. Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları mesleki kıdemlerine göre farklılık göstermekte midir? alt problemine ilişkin bulgular: Matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algı puanlarının mesleki kıdemlerine göre değişip değişmediği tek yönlü varyans analizi (Anova) ve Tukey HSD testi ile incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar Tablo 3.5 te sunulmuştur: Tablo 3.5 Matematik Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Öz-yeterlik Algı Puanlarının Mesleki Kıdemlerine Göre Varyans Analizi Sonuçları Mesleki kıdem N x S sd F p durumu 1-7 yıl (1) yıl() yıl (3) yıl (4) ve üstü(5) Anlamlı Fark 1-5,1-4,1-3 -5,-4,-3 Varyans analizi sonucunda, matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin özyeterlilik algıları ile mesleki kıdemleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). Tablo 3.5 te de görüldüğü gibi kıdem yılı düşük olan matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin özyeterlik algı puanlarının yüksek olduğu görülmektedir. Yapılan analiz sonucunda anlamlı farkın kıdem yılı 1-5,1-4,1-3,-5,-4,-3 olan matematik öğretmenleri arasında olduğu belirlenmiştir. Buna göre kıdem yılı 15 ve altında olan matematik öğretmenlerinin kıdem yılı 15 yılın üstünde olanlara göre bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının daha yüksek olduğu sonucuna varılmaktadır.

5 4. SONUÇ VE TARTIŞMA Bu araştırma sonucunda matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime yönelik özyeterlik algılarının yüksek olduğu bulunmuştur. Buna göre matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitimi uyguladıklarında başarılı olacakları konusunda kendilerine güvendikleri söylenebilir. Bunun temel nedeni olarak da son zamanlarda eğitim fakültelerinde bilgisayar ve bilgisayar destekli eğitim ile ilgili derslerin verilmesi ve matematik öğretmenlerinin günlük hayatlarında bilgisayardan yararlanabilme imkânlarının her geçen gün daha da artması gösterilebilir. Ayrıca benzer çalışmalarda da öğretmen adaylarının bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır (Baki, Kutluca ve Birgin, 008; Kutluca ve Ekici, 010). Bu araştırmada elde edilen bir diğer sonuç ise; bayan ve erkek matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz yeterlik algıları arasında anlamlı bir fark olmadığıdır. Benzer şekilde yapılan çalışmalarda bilgisayara yönelik öz-yeterlik algılarının cinsiyete göre değişmediği saptanmıştır (Akkoyunlu ve Orhan, 003; Seferoğlu ve Akbıyık, 005; Baki, Kutluca ve Birgin, 008; Kutluca ve Ekici, 010; Uzun, Ekici ve Sağlam, 010; Şahin ve Akçay, 011). Bu sonuçlar bu araştırmadan elde edilen sonucu destekler niteliktedir. Ancak bazı çalışmalarda bilgisayara ilişkin özyeterlik algılarının cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gösterdiğini belirten bulgulara da rastlanmıştır (Çetin, 008; İpek ve Acuner, 011). Ayrıca bu araştırmada matematik öğretmenlerinin bilgisayar sahibi olma durumu ile bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Bu sonuç, alan yazındaki ilgili çalışmalarda da elde edilen öğretmen ve öğretmen adaylarının bilgisayar öz-yeterlik algılarının bilgisayara sahip olma durumuyla değiştiği sonucu ile desteklenmektedir (Özçelik ve Kurt, 007; Çetin, 008; İpek ve Acuner, 011). Bazı çalışmalarda ise öğretmen adaylarının bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algılarının bilgisayara sahip olma durumuyla değişmediği sonucuna rastlanmaktadır (Baki, Kutluca ve Birgin, 008; Kutluca ve Ekici, 010). Bunun nedeni olarak da öğretmen adaylarının eğitim fakültelerinde bilgisayar ve bilgisayar destekli eğitim ile ilgili alan derslerini almaları ve bilgisayara ulaşmanın artık kolay olması gösterilmiştir. Bu araştırmanın bir diğer bulgusu ise ilköğretim ve ortaöğretim matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamasıdır. Bu sonuç eğitim fakültelerindeki ilköğretim ve ortaöğretim matematik öğretmenliği programlarında kayıtlı öğrencilerin aldıkları bilgisayar destekli eğitim ile ilgili derslerin birbirine yakın olması ile açıklanabilir. Bu çalışmadan elde edilen bir diğer önemli sonuç ise; matematik öğretmenlerinin mesleki kıdemleri ile bilgisayar destekli eğitime ilişkin öz-yeterlik algıları arasında anlamlı bir farklılık bulunmasıdır. Buna göre kıdemi 15 yılın altında olan matematik öğretmenlerinin kıdemi 15 yılın üstünde olanlara göre bilgisayar destekli eğitimi uyguladıklarında başarılı olacakları konusunda kendilerine daha çok güvendikleri sonucuna ulaşılmıştır. Son zamanlarda öğretmenlerin bilgisayarlardan daha fazla yararlanma fırsatı bulduğunu ve bilgisayarlara daha kolay ulaşabildiklerini düşünecek olursak faklılığın çıkması olabilecek bir sonuç olarak görülebilir. Ayrıca bilgisayar ile ilgili derslerin eğitim fakültelerinde yeni yaygınlaşmış olması bu durumu desteklemektedir. KAYNAKLAR: Akkoyunlu, B. & Orhan, F. (003). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi (böte) bölümü öğrencilerinin bilgisayar kullanma öz yeterlik inancı ile demografik özellikleri arasındaki ilişki. The Turkish Online Journal of Educational Technology, (3). Retrieved January 30, 01 from Akkoyunlu, B. & Kurbanoğlu, S. (003). Öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlığı ve bilgisayar öz-yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, Aşkar, P. & Umay, A. (001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz yeterlik algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 1-8.

6 Baki, A., Kutluca, T. & Birgin, O. (008). Matematik öğretmeni adaylarının bilgisayar destekli eğitime yönelik öz-yeterlik algılarının incelenmesi. VIII. International Educational Technology Conference Bildiriler Kitabı , AnadoluÜniversitesi, Eskişehir. Bandura, A. (1997). Self efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company. Compeau, D. R. & Higgins, C. A. (1995). Computer self-efficacy: Development of a maesure and initial test. Mıs Quarterly,19(), Çetin, B. (008). Marmara Üniversitesi sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayarla ilgili öz-yeterlik algılarının incelenmesi. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, Erdoğan, A. (010). Variables that affect math teacher candidates intentions to integrate computer assisted mathematics education (CAME). Education, 131(), İpek, C. & Acuner, H. Y. (011). Sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar öz-yeterlik inançları ve eğitim teknolojilerine yönelik tutumları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(), Köseoğlu, P., Yılmaz, M., Gerçek, C., & Soran, H. (007). Bilgisayar kursunun bilgisayara yönelik başarı, tutum ve öz-yeterlik inançları üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, Kutluca, T. & Ekici, G. (010). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli eğitime ilişkin tutum ve öz-yeterlik algılarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, Özçelik, H. & Kurt, A. (007). İlköğretim öğretmenlerinin bilgisayar öz-yeterlikleri. İlköğretim Online Dergisi, 6(3), Seferoğlu, S. S. & Akbıyık, C. (005). İlköğretim öğretmenlerinin bilgisayara yönelik özyeterlik algıları üzerine bir çalışma. Eğitim Araştırmaları-Eurasian Journal of Educational Research, 19, Snyder, C. R. & Lopez S. (00). Handbook of positive psychology, Oxford University Press US. Şahin, A. & Akçay, A. (011). Türkçe öğretmeni adaylarının bilgisayar destekli eğitime ilişkin tutumlarının incelenmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(), Uzun, N., Ekici, G., & Sağlam, N. (010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin bilgisayar öz-yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3),